Weer thuis....
8 augustus 2017 - Waalre, Nederland
Na: 23 dagen, ongeveer 20.000 vliegkilometers, 3.400 kilometer gereden te hebben, naar schatting 3.000 foto's in totaal gemaakt te hebben, ongeveer 200 kilometer per persoon gelopen te hebben zit het erop!
Want zondagavond om kwart voor 6 hebben we weer voet gezet op Nederlandse grond, na een nogal lange terugreis. Niet qua tijd, want we hadden op 14 uur gerekend, dit bleken er 10 1/2 te zijn, maar wel qua beenruimte. Als we ook maar iets onderuitgezakt in onze stoel gingen zitten zaten we al met onze knieeen tegen de stoel van de mensen voor ons. En dan is 10 en een half uur wel ontzettend l
ang. En de reis was vooral voor Lieke niet goed begonnen, eerst bij de douane een fles special parfum welke ze voor een vriendinnetje had gekocht weerd ingenomen en 5 minuten later bleek dat d'r telefoon nog in het hotel lag. En Lieke zonder telefoon is net zoiets als Peppi zonder Kokkie, of Bassie zonder Adriaan....Eerst een tussenstopje gemaakt in Frankfurt, daarna naar Amsterdam. En op die vlucht hadden we 3x zoveel beenruimte, een vlucht van nog geen uur!
En dan is het wel zo leuk als je de deuren doorkomt op Schiphol dat er een welkomstcomite staat! Hanneke en Johan en Jan en Bets stonden ons op te wachten. Echt superleuk! Na heel effe gekletst te hebben, hadden we afgesproken om bij de Lucht koffie te gaan drinken. Terwijl de rest al lang en breed in Zaltbommel zat waren wij nog onderweg, want onze auto stond nog bij het vd Valk hotel bij Schiphol.
Na een bakkie en wat gegeten te hebben, de laatste kilometers aangevangen van onze grote reis. Een reis die ons altijd bij zal blijven! Wat is het een ongelooflijk mooi gebied! En natuurlijk ook door de diversiteit. De steden zijn geweldig en bijzonder indrukwekkend, vooral 9/11 in New York heeft er bijhoorlijk ingehakt. En Alcatraz was ook zeer bijzonder. En dan de nationale parken, wat een on-ge-lofelijke schoonheid. Voor ons sprong Bryce er toch wel bovenuit, samen met Horseshoe Bend en de Antelope Canyon. Maar elke dag weer werden we betoverd door al dat moois.
En dan al de leuke mensen die we ontmoet hebben, wat te denken van de Amerikaan op zich, wat een supervriendelijk en behulpzaam volk is dit! Wat te denken van de man die we tegenkwamen in een lift in Las Vegas die speciaal uit Manchester was gekomen om The Who te zien en als een kind zo blij was. Wat te denken van een moeder die met haar zoon op reis was, we kwamen ze tegen bij het maken van een foto bij Zion. Ze was 3 jaar geleden haar man verloren en besloot om met haar zoon van het leven te gaan genieten. Wat te denken van alle Uber chauffeurs, mensen die vaak naast hun normale baan een paar uur in de week chauffeur zijn. Altijd informeren naar je, waar kom je vandaan, ben je op vakantie. Superleuk! Nee, deze reis staat voor altijd on ons geheugen gegrift en gaat er nooit meer uit.
En dan kom je thuis en heb je een jetlag! 'S avonds moe naar bed, en dan om half 3 met wijd opengesperde ogen in je bed liggen.... Maar wat kan ons het schelen, wij hebben de reis van ons dromen gehad!
